Er is een relatief nieuw fenomeen in Noord-Amerika dat ‘vrijwillige eenvoud’ wordt genoemd. De term ‘vrijwillige eenvoud’ wordt gebruikt om een proces te beschrijven waarbij mensen zich afmelden voor het gejaagde leven van de moderne tijd en ervoor kiezen een sober leven te leiden. Zuinigheid in deze zin betekent niet eerder armoede, het betekent genieten van de deugd om een goede waarde te krijgen voor elke minuut van je levensenergie en van alles waar je gebruik van kunt maken. Zuinig wordt gekenmerkt door of weerspiegelt zuinigheid in de besteding van middelen.
Eenvoud betekent tijd maken voor jezelf in een hectische wereld. Je ruimt op wat overbodig is en maakt ruimte voor een leven vol passie, diepgang en vreugde. Naarmate mensen meer en meer gestrest raken door het tempo van het moderne leven en we ons steeds meer zorgen maken over de prijs van onze overconsumptie van de hulpbronnen van de planeet, heeft de beweging naar leven in een staat van ‘mindfulness’ steeds meer belangstelling als een gekozen levensstijl. Mindful zijn betekent diep in het huidige moment blijven, wetende dat er maar één kans is en die nooit meer zal komen.
Vrijwillige eenvoud komt van binnenuit. Het is een sociale beweging van een duurzamer, bevredigender en spiritueel verbonden bestaan. Vrijwillige eenvoud is een kwestie van persoonlijke verantwoordelijkheid en bewust bewustzijn van hoe we op de planeet leven. Het betekent het identificeren van het verschil tussen onze behoeften en onze wensen. Behoeften zijn die dingen die nodig zijn om te overleven – voedsel, kleding en onderdak. Wensen zijn alle andere dingen die we wensen en worden voor een groot deel gedreven door mediareclame. Eenvoud als levensstijl is het herkenbare verschil tussen behoeften en wensen, en het besef van de kosten in termen van onze levenskracht en onze bereidheid om de prijs te betalen.
Een leven van eenvoud nastreven
Het Chinese pictogram voor ‘druk’ bestaat uit twee karakters: hart en moord. Toen ik dit voor het eerst las, dacht ik aan de vele mensen die het ‘te druk’ hebben om te bellen met iemand van wie ze houden en op een dag is het te laat; de vele kinderen die cadeaus en/of geld krijgen in plaats van de tijd van hun ouders en dan op een dag het huis uit gaan en het te laat is; de vele keren dat we de kans hebben om iemands leven met vriendelijkheid aan te raken, maar we hebben het ‘te druk’ en het moment komt nooit meer en het is te laat.
Terwijl we zoeken naar betekenis in ons leven, beginnen we ons bewust te worden van de leegte en oppervlakkigheid van een leven gebaseerd op materialisme en consumentisme. We worden ons bewust van het enorme verbruik van onze ‘levenskracht’ om de dagelijkse ‘ratrace’ bij te houden. We gaan op zoek naar een leven met een diepere betekenis en vragen ons af ‘wat geeft ons vreugde?’ We realiseren ons dat we de vraag niet weten en niet kunnen beantwoorden, maar we voelen een verlangen in ons hart naar een gevoel van verbondenheid, een doel en het gevoel dat ons leven ertoe doet. De vraag vraagt om een antwoord. We ontdekken dat alle mythes zoals: een baan krijgen, trouwen, kinderen krijgen, een hypotheek kopen met een garage voor twee auto’s, en je zult gelukkig zijn, ons doen afvragen wat er met ons aan de hand is als we de toenemende zinloosheid voelen van alles. De nadruk op het van buitenaf voldoen aan onze behoeften laat een ‘gat in onze ziel’ achter naarmate we meer en meer consumeren en ons steeds minder tevreden voelen. Consumeren betekent per definitie volledig afschaffen; vernietigen – verspillend uitgeven; en verspillen – opgebruiken. Is verteerd door ons zinloze en waanzinnige consumentisme een beschrijving die maar al te veel op ons leven lijkt?
Wat we ons niet realiseren is dat we spirituele wezens zijn, in een fysiek lichaam, die een menselijke ervaring hebben, en wanneer we het interne (spirituele) en het externe (fysieke) niet met elkaar verbinden, verliezen onze levens steeds meer een gevoel van evenwicht of harmonie. Er is letterlijk geen onderscheid tussen het uiterlijke en het innerlijke wanneer ons leven in balans is, en als we deze stabiliteit zoeken, waar beginnen we dan? We beginnen met het onderzoeken van onze verwachtingen en aannames, inclusief de geloofssystemen die ons ertoe aanzetten ons leven ‘zombie-achtig’ te leiden zonder te bepalen of we dit spel wel of niet willen spelen. We gaan steeds meer bewust vragen stellen over hoeveel van onze ‘levenskrachtenergie’ we bereid zijn te ruilen voor de materiële goederen die we consumeren. Deze besteding van ‘levensenergie’ omvat de opslag, schoonmaak, verzekeringskosten, onderhoud, enz. alle dingen die ons leven vervuilen.
Leave a Reply